Pure liefde

Na een fijne jeugd op een christelijke basisschool en met vrienden was ik verder niet gelovig. Desondanks was ik geruime tijd redelijk spiritueel en nieuwsgierig op zoek naar God.

Na de scheiding van mijn ouders, verhuizing naar een andere stad, het verliezen van vriendschappen, een bewogen pubertijd in een maatschappij waar je je emoties, gevoelens en trauma's eigenlijk moet negeren en door moet gaan in het systeem, zocht ik naar iets meer dan dat.

Ik werkte hard, maar misschien te hard, waardoor ik steeds uitgeput raakte. Het liefste werkte ik als zelfstandige, dus dat probeerde ik ook een paar keer en had daar wel wat successen mee, maar niet genoeg. Ik kon ook geen vriendin vinden, want ik dacht dat ik daarmee mijn leegte kon vullen, dat we elkaar konden steunen, bemoedigen en iets moois konden opbouwen. Kortom, pech en een gebrek aan levenslust.

Maar in het begin van 2023 kreeg ik de kans om met iemand voor het eerst mee te gaan naar een kerk. Daar stond ik wel voor open. De dienst deed me eerlijk gezegd niets, maar na afloop bidde een oudste voor mijn wensen. Zij bidde ook dat ik de Heilige Geest zou ontvangen. Daar had ik nog nooit van gehoord.

Een aantal dagen later bidde ik zelf voor het slapen en toen veranderde er de volgende dag wel iets in mij. Ik voelde me vrolijker en vernieuwd. Ik had weer vernieuwde hoop. Een paar weken later ontving ik op een spontaan moment de Heilige Geest, want ik kon opeens in een vreemde taal spreken. Dat was heel bijzonder.

Ik ben nog niet gedoopt in water, wat ik wel wil, maar ik ben dus wel al gedoopt in de Heilige Geest. Ik ga sindsdien naar een andere kerk waar ik elke zondag geniet van de worship band die van hoog niveau is en waar de liefde en vrede van Jezus voelbaar aanwezig is.

Ik weet dat God veel van ons houdt en een persoonlijke band met iedereen wilt. Hij is zo goed voor ons, beter dan we denken. Psalm 23 laat dat ook mooi zien.

Ik heb God gevonden en ik laat Hem nooit meer los, zoals Hij mij ook nooit verlaat.

Desondanks is het niet makkelijk om mijn geloofsenthousiasme te delen of voor me te moeten houden in een omgeving waar niemand anders gelooft en niet dezelfde passie voor God en Jezus heeft. Ik heb het idee dat het geloof en de kerk in Nederland zo'n slechte naam heeft gekregen, waardoor niemand er iets over wil horen. Ik ervaar dat veel mensen denken alles beter te weten en bijna niemand meer gelooft in onze Schepper. Geroddel, anderen uitlachen en schelden lijkt in Nederland of de westerse wereld geaccepteerd en normaal te zijn. Of een ander beschuldigen van iets wat we zelf ook doen. Daar moeten we voor waken.

Ik kan iedereen verzekeren dat het geen religie is (of hoort te zijn). Het is een persoonlijke band met God & Jezus en een nieuwe manier van leven. Dat je zelf vrijwillig kiest om uit nieuwsgierigheid God te leren kennen en je over te geven aan God, dat je hoop krijgt dat er meer is dan wat we zien en de systemen waarin we moeten leven en je hart gevuld wordt met liefde die verder gaat dan ons verstand. Dat je vanuit die vergevingsgezinde liefde van Jezus anders naar onbekenden kijkt, namelijk dat niemand perfect is en dat gedragingen en gebrokenheid ergens vandaan komen. Dat alle narigheid in de wereld of in iemands leven een spiritueel gevecht is. In dat gevecht wilt Jezus ons redden en helpen. Gods Geest, de Heilige Geest, helpt en troost ons hierbij.

Daarnaast geeft het Nieuwe Testament en sommige Deuterocanonieke boeken zoals Sirach en Wijsheid praktische tips en adviezen voor het dagelijks leven.

Ik ben graag op mezelf, want dan voel ik juist Gods aanwezigheid, liefde en vrede, omdat ik dan één met Hem ben en mag genieten van bijvoorbeeld wandelen en hobby's. En zo wordt ik minder afgeleid door externe factoren die me juist onrustig kunnen maken.

Ik ben dankbaar voor zijn redding, liefde, Geest en wijsheid. Hij is de bron van liefde. Pure liefde.

Amen.